Coroczna zbiórka śmieci 1 / Annual Trash Collection Day 1

Każdego roku w Budapeszcie odbywa się coroczna zbiórka smieci, zwana po węgiersku Lomtalanítás. Odbywa się ona dzielnica po dzielnicy. Ostatnio Lomtalanítás odbywała się na Óbuda, to jest w trzeciej dzielnicy w której mieszkałem i pomieszkuję gdy jestem w Budapeszcie. Każdy może wystawić przed dom niepotrzebne stare meble, komputery, kasety wideo itp. Lokalne władze ogłaszają datę wystawienia smieci, ale w ostatnich latach ów data jest ogłaszana w ostatniej chwili, mniej więcej na tydzień przed. Zbiórka smieci wciaż jest wydarzeniem dla wielu rodzin. Całe familie wynajmują ciężarówki i jeżdżą po okolicy w poszukiwaniu skarbów. Już w nocy wysyła się tzw. skautów w celu wyszperania najlepszych "kąsków". Ciotki i bacie siedzą przed górami smieci pilnując znalezione odpady o cenniejszym charakterze. Jest to ciężka praca ale też dobrze z organizowany przez węgierskich Romów na dużą skalę proceder, który nie bardzo się podoba wielu Budapesztańczykom. Wiele z tych romskich (i nie tylko)rodzin czeka na ten ważny dzień, gdyż często jest to jedyna możliwosć dla nich na zdobycie dóbr, które są niezbędne do życia.

"Budapest's Annual Trash Collection day - meaning old chairs, sofas, computer monitors and video cassettes - is done in stages, by neigborhood. The local district council used to announce the date to put out trash, but over the last few years the dates have been secret until posted in doorways a week before the colection begins. Some families in Budapest still treat the big trash day as a familly affair. Extended families rent trucks and drive through the street in search of treasure. Scouts are sent ahead to sort the good stuff. Aunties and Grandmas set up chairs and claim instant ownership of growing piles of delicious crap in front of the better apartments. It is highly organised and hard work - not qualities most Hungarians like to associate with Roma."* Lot of Roma families wait for the trash day, because it is the only way for them to collect goods which are necessary to exist.

*from the article written by Bob Cohen in Time Out Budapest magazine.